پرونده موضوعی

در میان بخش مهمی از مفاهیم و مقولات فرهنگ فیلمنامه‌نویسی، یکی از کاربردی اما درعین‌حال مورد بحث‌ترین واژگانی که در عین استفاده فراوان در دستور زبان تحلیل‌گران سینما و فیلم‌بین‌ها، چندان مورد توجه و دقت کافی قرار نگرفته است، مقوله ژانر و کارکردهای آن در زمینه روایت و فیلمنامه است. این در صورتی است که چه در منابع مادر سینما و چه مقالات تخصصی موجود در این مورد، همواره تعریف بنیادین روشنی از ژانر –به معنی گروه‌بندی مشخص و دقیقی از آثار سینمایی که در ساختار روایی، درون‌مایه و مضمون، نوع شخصیت‌پردازی، تکنیک‌های قصه‌گویی، جغرافیا و بستر وقوع حوادث، سبک‌های روایی و... هم‌پوشانی و شباهت‌هایی فراوان با یکدیگر دارند - ارائه شده، اما درست در نقطه‌ای که قرار است مبتنی بر این الگوهای طبقه‌بندی‌شده، داستان یا مقاله‌ای انتقادی نوشته شود، بحث و تردیدهایی بسیار در مورد نحوه کاربست درست از طیف تعاریف ژانرها در فیلم‌ها یا مقالات پدید می‌آید. در این بین، یکی از مهم‌ترین ژانرهای سینمایی- البته در برخی منابع، از آن به مثابه زیرژانری برای فیلم درام یاد شده، اما بیشتر منابع، آن را یک ژانر مجزا دسته‌بندی کرده‌اند- که با وجود تعریف روشن آثار متعلق به آن، به لحاظ نوع کاربرد و شکل بازنمایی ویژگی‌هایش در فیلم‌نامه همواره مورد کنکاش و چالش واقع بوده است، فیلم ملودرام به عنوان ژانری غالب و پرمخا...