فیلمنامهنویسان: استنلی کوبریک، مایکل هر، گوستاو هسفورد
کارگردان: استنلی کوبریک
مدیر فیلمبرداری: داگلاس میلسام
تدوین: مارتین هانتر
موسیقی: ویوین کوبریک
بازیگران: متیو مودین، آدام بالدوین، لی ارمی، وینست اونوفریو، دورین هاروود،
تهیهکننده: استنلی کوبریک
محصول 1987 آمریکا، 166 دقیقه
نشان تجاری شرکت برادران وارنر آرام آرام ظاهر و سپس محو میشود.
موسیقی: آهنگ «سلام ویتنام»[1] از جانی رایت[2]
عنوان: غلاف تمام فلزی
قطع به:
1. داخلی- آرایشگاه – پایگاه تفنگداران دریایی جزیره پریس[3] - روز
موهای سربازان تازه به خدمت آمده با ماشینهای برقی تراشیده میشود. انبوهی از مو روی زمین جمع شده است.
2. داخلی- سربازخانه – روز
سربازان تازه به خدمت آمده مقابل تختهای خود خبردار ایستادهاند.
سرگروهبان توپخانه، هارتمن[4]، قدمزنان از بین صف سربازان که با چهرهای سنگی ایستادهاند، میگذرد.
هارتمن: من سرگروهبان توپخانه هارتمن هستم، مربی ارشد مشق نظامی شما. از این به بعد، فقط وقتی چیزی ازتون پرسیدم، حرف میزنین و اولین و آخرین کلمهای که از اون دهنهای کثیفتون بیرون میاد، باید «قربان» باشه! فهمیدین حشرات؟
سربازان (همصدا): قربان، بله، قربان!
هارتمن: مزخرفه! صداتون رو نمیشنوم! جوری فریاد بزنین که به مرد بودنتون شک...