فیلنامه‌نویسان: جیمز منگولد، جی کالس، کارگردان: جیمز منگولد، تهیه‌کننده: فرد برگر، مدیرفیلم‌‎برداری: فدون پاپامیکائیل، تدوین: اندرو باکلند، بازیگران: تیموتی شالامی، ادوارد نورتون، ال فانینگ، مونیکا باربارو، بوید هالبروک، ژانر: دارم مستند/ زندگینامه/ موسیقی/ درام. محصول ۲۰۲۴ آمریکا، ۱۴۱ دقیقه، بودجه ۵۰-۷۰ میلیون دلار، درآمدفروش: ۱۳۶.۸ میلیون دلار، پخش از سرچ‌لایت پیکچرز.

باب دیلن ۱۹۶۱ به نیویورک می‌آید تا قهرمانش وودی گاتری، اسطوره موسیقی فولک، را ببیند. وودی بیماری هانتینگتون دارد و در بیمارستان بستری است. دیلن در اتاق وودی با پیت سیگر، دوست صمیمی وودی روبه‌رو می‌شود و برای آن دو ترانه‌ای را اجرا می‌کند. آن‌ها تحت‌تأثیر قرار می‌گیرند و پیت از دیلن دعوت می‌کند تا در خانه او بماند و او را به محافل موسیقی نیویورک معرفی می‌کند.

در یک بار بعد از اجرای جُون بائز، فرصتی به دیلن داده می‌شود تا در جمع مدیران موسیقی اجرا کند. توجه آلبرت گروسمن به دیلن جلب می‌شود و بلافاصله با او قرارداد می‌بندد. اولین آلبوم او بیشتر شامل بازخوانی آهنگ‌های معروف فولک است که با استقبال کمی روبه‌رو می‌شود.

دیلن با سیلوی روسو آشنا می‌شود و به خانه او نقل مکان می‌کند. سیلوی به سفر اروپا می‌رود و دیلن با جوُن بائز همکاری هنری و رابطه عاشقانه‌ای را آغاز می‌کند. سیلوی متوجه رابطه این دو می‌شود و آن‌ها در ۱۹۶۵ از هم جدا می‌شوند.

دیلن که حالا در میان طرفداران فولک شناخته شده و به شهرت رسیده از این‌که آزادی هنری ندارد ناراحت است. در یک تور طولانی با جون بائز اصرار او بر اجرای ترانه‌های محبوب خودش باعث می‌شود تا دیلن در میانه یکی از اجراها از صحنه خارج شود. تمایل دیلن برای رهایی از محدود شدن به سبک فولک او را به سمت تجربه با گیتار الکتریک و سازهای راک سوق می‌دهد.

دیلن گروه خودش را تشکیل می‌دهد و ضبط آلبوم جدیدش را آغاز می‌کند. این تغییر مسیر دیلن برای کمیته برگذاری جشنواره فولک نیوپورت نگران‌کننده است چرا که دیلن ستاره اصلی جشنواره ۱۹۶۵ است و آن‌ها از این می‌ترسند که صدای جدید و بحث‌برانگیز او را معرفی کنند.

دیلن از سیلوی دعوت می‌کند که به جشنواره بیاید به این امید که رابطه‌شان را از نو بسازد. سیلوی پس از دیدن اجرای دونفره دیلن و جون می‌فهمد که هرگز در این رابطه احساس راحتی نخواهد کرد و محل را ترک می‌کند. دیلن به دنبال سیلوی به اسکله می‌رود اما نمی‌تواند او را متقاعد به ماندن کند. آن‌ها با یک سیگار مشترک خداحافظی می‌کنند.

کمیته جشنواره تلاش می‌کند تا دیلن را از اجرای الکتریک منصرف کند حتی پیت به او التماس می‌کند و یادآوری می‌کند که این کار او یک عمر تلاش حرفه‌ای‌اش را به خطر می‌اندازد. اما جانی کش او را تشویق می‌کند تا اجرای الکتریک را داشته باشد. دیلن طبق برنامه پیش می‌رود و تماشاگران از اجرای او عصبانی می‌شوند و به سمت او چیزهای مختلفی را پرت می‌کنند. پیت و برگزارکنندگان از او می‌خواهند به‌عنوان تک‌خوانی یک ترانه فولک اجرا کند، او ابتدا قبول نمی‌کند اما وقتی جانی کش گیتار آکوستیکش را به او تعارف می‌کند می‌پذیرد.

صبح روز بعد، هنگام ترک نیوپورت، جون به دیلن می‌رسد و به او می‌گوید: «بردی! بالاخره از شر همه آزاد شدی.» دیلن یک بار دیگر به دیدار گاتری می‌رود و به یکی از ترانه‌های او گوش می‌دهد، سپس با موتورسیکلت خود شهر را ترک می‌کند.