فیلمنامه‌نویس: حسین تراب‌نژاد
کارگردان: جواد افشار
مدیر فیلم‌برداری: داوود محمدی
تدوین: خشایار موحدیان، الهه یزدی
صدابردار: فرشید احمدی
موسیقی: مسعود سخاوت‌دوست
گریم: شهرام خلج
بازیگران: علی سرابی (علی صیاد شیرازی)، هومن برق‌نورد (ابوالحسن بنی‌صدر)، مارال بنی‌آدم (عفت شجاع)، خیام وقار کاشانی (یحیی رحیم صفوی)، حامد شیخی (محسن رضایی)، نادر سلیمانی (سرهنگ اسفندیار مسعودی)، محمدرضا هدایتی، ایوب آقاخانی، رز رضوی
تهیه‌کننده: محمدرضا شفیعی
سال ساخت: 1403
سال پخش: 1404
در میانه سال‌های پرتنش جنگ تحمیلی، علی صیاد شیرازی، جوانی آرمان‌گرا و فرمانده‌ای متعهد در ارتش جمهوری اسلامی ایران، درگیر نبردی سخت میان وظیفه نظامی و مسئولیت انسانی خود می‌شود. او که به‌تازگی به فرماندهی نیروی زمینی ارتش منصوب شده، با چالش‌هایی گسترده از سوی دشمن بعثی و نیز بی‌اعتمادی برخی از سیاست‌مداران داخلی مواجه است. نگاهی عمیق به شخصیت او نشان می‌دهد که صیاد تنها یک فرمانده نظامی نیست، بلکه دغدغه‌های معنوی و سیاسی‌اش از او یک چهره ویژه ساخته است.
با ورود به دوره ریاست‌جمهوری بنی‌صدر، فضای نظامی کشور به شدت دچار بی‌ثباتی می‌شود. صیاد، علی‌رغم فشارهای سیاسی و موانع بسیار، تلاش می‌کند انسجامی در نیروهای ارتش و سپاه به وجود آورد. انسجامی که تا آن لحظه وجود نداشته و منجر به ایجاد گسست چشم‌گیری در بین این دو قوا شده بود. رابطه پیچیده و پرتنش صیاد با بنی‌صدر که گاهی به تقابل علنی می‌انجامد، بخش مهمی از درام فیلم را شکل می‌دهد. او میان اطاعت از مافوق و دفاع از باورهای دینی و انقلابی‌اش سردرگم می‌شود.
در بحبوحه عملیات‌ها، صیاد با فرماندهان سپاه و ارتش جلسات هماهنگی برگزار می‌کند و به الگویی از وحدت در میدان جنگ بدل می‌شود. زندگی خانوادگی‌اش نیز در سایه تصمیمات پرمخاطره‌اش قرار می‌گیرد؛ همسر و فرزندانش با دلهره‌ای دائمی از مرگ، او را همراهی می‌کنند. در همین حال، صیاد با وسواس و جدیت، نقش کلیدی در طراحی و اجرای عملیات‌ها ایفا می‌کند.