اگر بنا باشد در میان نویسندگان محبوب ادبیات داستانی معاصر آمریکا یک نفر را به عنوان کنجکاوی‌برانگیزترین فرد نام ببریم، بی‌شک یکی از نخستین گزینه‌ها استیفن کینگ خواهد بود. اما راز جایگاه این‌چنین متمایز کینگ، نه در نثر ساده‌ای خلاصه می‌شود که در داستان‌هایش به کار می‌برد و نه در تعریف روایت‌هایی همه‌فهم که لازمه نگارش یک رمان پرفروش است، بلکه آن‌چه او را از بسیاری نویسندگان محبوب معاصر متمایز ساخته، انتخاب‌های هوشمندانه‌اش در حرکت مداوم میان ژانرهایی است که رفتن به سراغشان دل و جرئتی مضاعف می‌طلبد. کینگ همواره در داستان‌های بسیار شهیرش، به سراغ تعریف داستان‌هایی اگزوتیک و چندلایه می‌رود که در نگاه اول دنبال کردنشان سخت به نظر می‌رسد، اما مرد کهن‌سال آمریکایی با مهارتی که از پیشینه ده‌ها ساله‌اش در نگارش داستان‌های پرمخاطب برمی‌آید، درست در بزنگاهی که انتظار می‌رود مخاطب از میزان پیچیدگی داستان‌هایش دلزده شود و رشته اتصالش با متن از هم گسسته شود، به ساده‌‌ترین اما اثرگذارترین شیوه ممکن جهانش را به پایان می‌رساند تا با ایجازی مثال‌زدنی، بدون گرفته شدن وقت مخاطب، اثری را در ذهن بر جای بگذارد که تا مدت‌ها فراموش نخواهد شد. اما این‌که چرا تصمیم بر آن شد تا در قالب پرونده‌ای برای نویسندگان بزرگ تاریخ سینما به سراغ آثار کینگ برویم، در یک دلیل ساده خلاصه می‌شود؛ این‌که جهان‌بینی شبکه‌ای کینگ که در بسیاری آثارش خصلت‌هایی مشترک را به ذهن متبادر می‌سازد، همواره همراه است با جزئیات و توصیف‌هایی که سرشار از ایماژ و تخیل‌اند؛ و این تصاویر خیال‌انگیز ذهنی، خود باعث شده‌اند تا آثار کینگ در چهار دهه اخیر منبع اقتباسی برای فیلمنامه بخشی از مهم‌ترین درام‌های دادگاهی و حتی ترسناک تاریخ سینما باشند. از مسیر سبز و رستگاری در شاوشنک، تا درخشش و کری، بخش مهمی از ماندگاری این گونه آثار ماندگار تاریخ سینما، بدون شک مدیون جهان‌بینی منحصربه‌فرد کینگ و عناصر داستانی چندلایه‌اش هستند که در فرایند اقتباس و با تکیه بر تصویرسازی‌های ماندگار این نویسنده پرکار تو...